Vergeet alle speurneuzen, waaronder Sherlock Holmes, Poirot, Maigret en vele anderen. Er kan er maar één de grootste zijn. Die ene is niemand minder dan de Parijse detective Deschamps, zeg maar Dédé. Hij laat  bovenstaande speurneuzen en anderen ver achter zich. Ondanks zijn iets of wat dommig uiterlijk, een mens kan nu eenmaal niet alles hebben in het leven, schuilt onder zijn hersenpan een geniaal brein. Wat hij reeds eerder bewees in “Bent u dood, madame?” en “ Kopje erbij houden”. Ditmaal komt hij terecht in een heuse nachtmerrie, als hij gebeld wordt door Rochmann, directeur van het Louvre. Op een onverklaarbare wijze blijkt een mummie, uit de erfenis van een zekere Peltier, ontsnapt te zijn uit de werkplaats van restaurateur Pauline Pineau. Uit alle sporen blijkt dat de mummie opnieuw tot leven is gekomen en een gevaar betekent voor de Parijse bevolking. Iets wat Dédé niet zomaar gelooft. Dood is dood, gemummificeerd of niet, luidt zijn motto. Tot hij in eigen persoon kennis maakt met een toch wel erg levendige mummie. Het mysterie wordt nog groter als een zekere Vitaly zijn lijfwachten op onze detective afstuurt. Hij beweert dat hij als enige recht heeft op de mummie uit de erfenis van Peltier. Alles wordt nog ingewikkelder, als blijkt dat degene die de mummie naar de werkplaats van Pauline bracht, op brute wijze wordt vermoord. En wat te denken van een malafide begrafenisondernemer? Zal onze detective het mysterie oplossen of wordt deze zaak zijn zwanenzang? Dat verklappen we lekker niet. Zeker is dat tekenaar en scenarist Erik een boeiend verhaal weet te brengen. Alle losse eindjes die doorheen de loop van het verhaal opduiken, worden aan het einde mooi aan elkaar gelinkt, wat leid tot een overtuigende ontknoping. Ook Eriks tekeningen zijn mooi uitgewerkt, hij weet heel wat leuke prentjes op één pagina te proppen in een uiterst dynamische stijl. Het geheel een tweeluik bestaat uit “Mummies zijn ook maar mensen” en “Rust in Parijs “ en werd uitgeven door uitgeverij Hauwaerts. Niet de grootste onder de uitgevers, maar eentje met een neus voor een goed uitgewerkte strip. Meer moet dat niet zijn.